3 marca 1984 roku PEN Club ustanowił literackie święto – Międzynarodowy Dzień Pisarzy i Pisarek. Jego celem jest promowanie literatury, oraz obrona wolności słowa i rozwój społeczności pisarzy na całym świecie. Również Polska może pochwalić się członkostwem w PEN Clubie – założycielem polskiego oddziału w 1925 roku był Stefan Żeromski, polski prozaik i dramaturg. Po jego śmierci stanowisko prezesa piastowali m. in. pisarz i tłumacz literatury Jan Parandowski, tłumacz poezji anglojęzycznej Juliusz Żuławski, czy obecny prezes Adam Pomorski – tłumacz literatury pięknej z języka rosyjskiego, niemieckiego, angielskiego, białoruskiego i ukraińskiego.
Pisarkom i pisarzom z okazji ich święta życzymy ciągle nowych inspiracji, docenienia i uznania krytyków, a przede wszystkim wiernych i kochających ich twórczość czytelników.
Julian Tuwim: Sitowie
Wonna mięta nad wodą pachniała,
Kołysały się kępki sitowia,
Brzask różowiał i woda wiała,
Wiew sitowie i miętę owiał.
Nie wiedziałem wtedy, że te zioła
Będą w wierszach słowami po latach
I że kwiaty z daleka po imieniu przywołam
Zamiast leżeć zwyczajnie nad wodą na kwiatach.
Nie wiedziałem, że się będę tak męczył,
Słów szukając dla żywego świata,
Nie wiedziałem, że gdy się tak nad wodą klęczy,
To potem trzeba cierpieć długie lata.
Wiedziałem tylko, że w sitowiu
Są prężne wiotkie i długie włókienka,
Że z nich splotę siatkę leciutką i cienką,
Którą nic nie będę łowił.
Boże dobry moich lat chłopięcych,
Moich jasnych świtów Boże święty!
Czy już w życiu nie będzie więcej
Pachnącej nad stawem mięty?
Czy to już tak zawsze ze wszystkiego
Będę słowa wyrywał w rozpaczy,
I sitowia, sitowia zwyczajnego
Nigdy już zwyczajnie nie zobaczę?
