10 grudnia 1903 roku Maria Skłodowska-Curie odebrała Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Nagrodę dzieliła z mężem, Piotrem Curie, oraz Henri Becquerelem, pionierem badań nad zjawiskiem radioaktywności. W uzasadnieniu decyzji Szwedzkiej Akademii podkreślano ich zasługi w trakcie analizy promieniotwórczych pierwiastków. Była to jedna z pierwszych Nagród Nobla w dziedzinie fizyki, a zarazem pierwsza, w której wyróżniono przedstawiciela narodowości polskiej. Zdobywając nagrodę Nobla, małżonkowie zdobyli szerokie uznanie w świecie nauki. Efektem tego było przyznanie Piotrowi stanowiska profesora Sorbony i zgoda na prowadzenie laboratorium, w którym Maria była kierownikiem badań.
