Marek Hłasko – urodził się w 1934 roku w Warszawie . Scenarzysta filmowy, prozaik.
Był on jedynakiem, synem Macieja Hłaski i jego żony Marii Łucji z domu Rosiak. Jako 16-latek podjął pracę jako kierowca. Hłasko często zmieniał miejsce zatrudnienia pracował m.in. w: Bazie Sprzętu Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego, Metrobudowie, Spółdzielni Przewozowej Warszawskich Spółdzielni Spożywców. Początki jego kariery jako prozaika datuje się na rok 1951, w którym to ukazuje się opowiadanie „Baza Sokołowska”. W tamtym okresie powstały również inne opowiadania takie jak: „Złota jesień”, „Szkoła”, „Noc nad piękną rzeką”. Przez swój niekonwencjonalny sposób bycia i ubioru cieszył się sporą popularnością, zwłaszcza wśród ludzi młodych. Pod koniec lat 50. wyjeżdża do Paryża i zyskuje światowy rozgłos. Wydanie w paryskiej Kulturze „Cmentarzy” o nastroju wybitnie antykomunistycznym spotkało się w Polsce z ostrą krytyką. Niemożność powrotu do ojczyzny i nieznajomość języków obcych zmusiły go do ciężkiej pracy fizycznej w celu zapewnienia sobie podstawowych warunków do życia. W roku 1966 przybywa do USA na zaproszenia Romana Polańskiego. W 1969 migruje do Niemiec. Zmarł w 1969 roku w dość niejasnych okolicznościach. Na pół roku przed śmiercią, podczas przyjacielskich przepychanek prawdopodobnie wywrócił Krzysztofa Komedę, u którego stwierdzono krwiaka mózgu. Pisarz powiedział wtedy żonie Komedy: Jeśli Krzysio umrze, to i ja pójdę. Dwa miesiące po śmierci kompozytora Hłasko wypił znaczną ilość alkoholu i zażył środki nasenne, co było bezpośrednią przyczyną zapaści i śmierci.
Zachęcamy do skorzystania z naszych zbiorów
