Bolesław Leśmian, pierwotnie Bolesław Lesmian ur. 22 stycznia 1877r. w Warszawie , zm. 5 listopada 1937r. – polski poeta i prozaik żydowskiego pochodzenia, czołowy przedstawiciel literatury dwudziestolecia, krytyk literacki. Choć życie Leśmiana przypada na XX-lecie międzywojenne, jego twórczość ucieka od wpływu historii, realizuje się raczej w wymiarach filozoficzno-metafizycznym i psychologicznym. Czerpał z twórczości baroku, romantyzmu, Młodej Polski.
Twórczość Bolesława Leśmiana:
- "Sad rozstajny", Warszawa 1912
- "Klechdy sezamowe", Warszawa 1913
- "Łąka", Warszawa 1920
- "Napój cienisty", Warszawa 1936
- "Dziejba leśna", Warszawa 1938
- "Klechdy polskie", Londyn 1956
- "Skrzypek opętany", Warszawa 1985
- "Pochmiel księżycowy" (wiersze rosyjskie w polskiej wersji Jerzego Ficowskiego), Warszawa 1987
- "Zdziczenie obyczajów pośmiertnych", Kraków 1998
